Ujeżdżanie zalicza się do olimpijskich dyscyplin konnych. Jego piękno tkwi w precyzyjnym wykonywaniu układów jeździeckich. Wymaga od jeźdźca i konia największego poziomu porozumienia i skupienia. Charakter jak i otoczka zawodów dresażu charakteryzuje się niesłychaną artystycznością oraz harmonijnością. Dlatego też jest one przeważnie porównywalne z jazdą na lodzie lub tańcem.

Zawody dresażowe dzielone są na klasy. Obowiązujące klasy w kolejności od najprostszej do najcięższej to klasa: L, P, N, C, CC, CS, Grand Prix, a także Grand Prix Special. Każda z tych klas ma wymagane elementy, które jeździec wraz z koniem muszą wykonać w czasie przynależnego do nich programu. Strój jeźdźca powinien spełniać wyznaczone prawnie wymogi i pewne jego elementy zależą od rangi zawodów. Obowiązkowo każdy jeździec uczestniczący w konkursie dresażu powinien być ubrany w:

Kask jeździecki bądź cylinder – bezwzględnie każdy jeździec musi mieć na głowie kask jeździecki. Polecany jest również jego ubiór przez osoby prezentujące konie w czasie przeglądu weterynaryjnego. Akceptowalna jest jazda w cylindrze przez uczestników 18 letnich, a także starszych, którzy dosiadają wierzchowce co najmniej 7 letnie.
Marynarkę lub frak – obowiązkowo jednolitego koloru czarnego albo granatowego, dozwolone są tylko delikatne ozdoby. Marynarka dopuszczalna jest do klasy CC oraz w zawodach rangi regionalnej. W klasach wyższych jeździec koniecznie powinien być ubrany we frak.
Bryczesy – koloru białego lub kremowego.
Krawat lub plastron – koloru białego, kremowego lub o kolorze fraka.
Rękawice – kremowe, białe albo zgodne z kolorem fraka.
Obuwie jeździeckie – długie czarne bądź zgodne z barwą fraka.

Wojskowi albo mundurowi nie są zobowiązani do stosowania obowiązkowego stroju. Pozwala się im nosić ubiór cywilny bądź służbowy. Jednakże muszą posiadać kask ochronny.

Nasz wierzchowiec powinien być również odpowiednio przystosowany do konkursów dresażowych. Przede wszystkim jedynym dopuszczalnym rodzajem siodła jest siodło ujeżdżeniowe. Pod nim powinien być się biały czaprak. Kiełzno wędzidłowe stosowane jest w klasach niższych, w klasie LL stosuje się kiełzna bezwędzidłowego natomiast w klasach trudniejszych wymagane jest ogłowie munsztukowe. Niedopuszczalne jest ozdabianie naszego konia. Dopuszczalne jest tylko zaplatanie grzywy oraz ogona.